"Jeden ze studentów podał następującą odpowiedź: „Należy przywiązać do barometru długi sznurek i opuścić barometr z dachu drapacza chmur na ziemię. Długość sznura plus wysokość barometru dadzą wysokość budynku.”. Ta odpowiedź zirytowała egzaminatora do tego stopnia, że student został natychmiast wyrzucony ze studiów.
Student odwołał się do rzecznika spraw studenckich i dzięki argumentowaniu, że podana odpowiedź nie była w istocie błędna, władze uniwersytetu powołały niezależnego arbitra, który miał rozsądzić spór.
Arbiter ocenił odpowiedź studenta jako niezawierającą błędu, jednakowoż jako nieprezentującą jego wiedzy fizycznej. Ostatecznie postanowiono więc dać delikwentowi sześć minut na ustną wypowiedź, aby mógł wykazać się choćby elementarną znajomością praw fizycznych. Przez pięć minut nasz bohater siedział w milczeniu, pogrążony w myślach. Gdy arbiter zwrócił uwagę, że czas odpowiedzi dobiega końca, student oparł, że ma kilka ściśle związanych z problemem odpowiedzi, ale nie może się zdecydować, którą przedstawić. Poradzono mu, żeby jednak się pospieszył i wtedy odpowiedział tak:
1) Po pierwsze: można wziąć barometr na dach budynku, puścić go i po zmierzeniu czasu potrzebnego na swobodne jego spadanie określić wysokość, posługując się wzorem H = gt2/2; niestety — barometr stracony.
2) Można też, jeśli świeci Słońce, zmierzyć wysokość barometru, następnie długość jego cienia, a potem długość cienia drapacza chmur; z prostej matematycznej proporcji można z łatwością wyznaczyć szukaną wysokość.
3) Gdyby ktoś natomiast chciał posłużyć się prawdziwie naukową metodą, należy przywiązać barometr do nici o długości l, następnie zmierzyć okres wahań T powstałego w ten sposób wahadła na powierzchni Ziemi, a potem na dachu wieżowca; dalej korzystając ze wzoru T = 2pi (pierwiastek (1/g)) i zależności przyspieszenia ziemskiego od wysokości wyznaczyć żądaną wielkość.
4) Jeśli budynek posiada zewnętrzne schody awaryjne, najprościej będzie użyć barometru jako przymiaru i wchodząc po schodach, zaznaczać kolejne odcinki równe jego wysokości; po zliczeniu liczby odcinków i przemnożeniu jej przez wysokość barometru otrzymujemy pożądany wynik.
5) Oczywiście..., jeśli ktoś chce posłużyć się metodą rutynową, może zmierzyć za pomocą barometru ciśnienie powietrza na ulicy, a następnie na dachu budynku i wykorzystując zależność ciśnienia atmosferycznego od wysokości znaleźć rozwiązanie problemu.
6) Ale ponieważ Panowie Profesorowie cały czas powtarzają żeby rozwijać swoją kreatywność i szukać alternatywnych rozwiązań wydaje mi się że najprostszą metodą byłoby pójście do portiera w tym wieżowcu i powiedzenie: "Dam panu ten ładny, nowiutki barometr jeśli zdradzi mi pan jak wysoki jest ten wieżowiec.
Tym jakże niezależnie i twórczo myślącym studentem był Niels Bohr, który jako pierwszy Duńczyk, w 1922 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki, za sformułowanie teorii budowy atomów."
12.04.2011
Kreatywno-różne perspektywy działania...
...z wykorzystaniem barometru.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz